тешко (прил.) - се (зам.)

Иако тоа тешко се постигнува, доаѓаме до фактот дека таа е клучна во разрешувањето на проблемите, доколку ги има, односно одбегнување на нивно создавање- мислам како превентива.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Бледа светлина го означи хоризонтот. Сонцето тешко се пробиваше. – Сонцето изгрева, сонцето изгрева, – повторуваа козарите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тешко се менуваа работите и по сталинското време, макар што постојано се нагласуваше дека сѐ што се прави е во името на прогресот, на промените, на среќата на луѓето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тешко се одделуваа од живината, па и од крупниот добиток, кој обично мораше да остане во задругите, за на крајот да останат со козите, од кои немаше закон или сила што можеше да ги оддели.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
ЕПИЛОГ Татко ми тешко се помируваше со загубата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Впрочем, историјата на Балканот секогаш беше таква, доаѓаше и одминуваше во куп, а остануваше грутка мраз во душите на луѓето која тешко се топеше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми, беше просто исфрлен од брановите на судбината во ова сега познато козјо маало, во трошната куќа крај реката, под сенките на мамутските тополи засадени уште во времето на Отоманското царство и тешко се соживуваше со ова време на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но во војната кога мажите ги одвеле на фронтовите, немало кој да ги обработува градините со ружи, па тие се оретчиле, а по војната тешко се обновувале.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Обајцата ми говореа дека тешко се живее во нивното село.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Трново секако не живее од историјата, но таа веројатно помогнала за неговото оформување како вонредно живописен град од кој човек тешко се разделува.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Монпарнас“ тешко се напушта, зашто бесцелно шетање по неговите улици само по себе претставува задоволство, особено во вечерните часови, кога по неговите широки тротоари се води улична трговија со разновидни накити, кои ги продаваат хипиците, придружувајќи ја со звуци на гитара.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кметскиот тешко се издиши и очите му се овлажија.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но еве сега се истава од нејзиниот пат, зашто не може со обични зборови да ја домами необичноста, зашто и необичните си имаат секој свој пат и тешко се среќаваат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Дури и кога пациентот од петни жили се напрега да ни ја изрази, колку што може појасно, природата на своите стравувања и доживувања, содржината на говорот - структуриран на начин различен од нашиот - тешко се следи. 44 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
небото над Македонија наеднаш стана матно и исчадено како чаден свински бут а кајшто небото е матно и работите се матни и луѓето стануваат матни: под матно небо тешко се наоѓа некој за асолни нови планови.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
- Црна магија ви е напраена. - Праено е на оџа, а тоа малку тешко се оправа и ќе ве кошта поскупо.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Летувалиштето до скоро беше од затворен тип, а сега отворено за сите граѓани, макар што во него тешко се наоѓаа слободни места без врски од некој посебен или стар вид.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Обајцата беа во поодминати години, а со истиот занес од младоста. Тешко се приспособуваа на заедничката работа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Вистинска експлозија се случи во шеесетите - половина луѓе од планетава почнаа да носат фармерки.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бидејќи Штраус бил фармер од американскиот Запад тој искреирал пантолони од грубо платно наменето за селаните што работат тешка земјоделска работа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Панталоните од џинс биле идеални бидејќи тешко се кинеле, лете во нив не било претопло, зиме не било престудено, имале долгогодишен рок на употреба, а покрај сето тоа изгледале добро кога по многу перења ќе го добиеле својот славен испрано-блед имиџ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- Па, можеби и претерале малку, но не се далеку од вистината... Тешко се дише... - рече инженер Александар.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Автомобилот тешко се пробиваше кон стрмата угорнина низ кривулестиот пат кој бил трасиран уште во времето на италијанската окупација со крајна цел во Тирана.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но излезите од неизвесните балкански состојби тешко се откриваа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се обидува да напише писма до Фјодоровиот пријател писател и Фјодоровиот пријател доктор за да ги праша дали знаат нешто за оваа болест на лебдеење за која тешко се осмелува да го испише зборот “болест” но сепак го испишува - повеќе од страв отколку од потреба.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неговиот пријател сликар го врзува со долга врвка околу стомакот за да може од време на време да го симне од таванот и да го нарани со каша од банани која ја спрема три пати дневно.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Продолживме да копаме. Влажната земја тешко се корнеше.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Ве молам, кога ќе се врати Луција на училиште, внимавајте малку на неа; знаете, таа е во еден вид депресија; мислам дека тешко се снаоѓа; некој од класот ја навредил со некое ливче-шеталче по класот и напишал нешто недостојно за неа; замислете, има луѓе кои и тоа го прават, па за жените пишуваат гадости; не се сите како Вас па да им испраќаат рози во песни“;
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но времињата на моќ за купување се изменија, златото тешко се продаваше поради загрозениот животен стандард во земјата, така што и животниот стандард на Еразмо опадна.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сѐ околу нас се врти. Танцот на мислите е брз и тешко се следи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој се хранеше со духовната храна. Но, тој глад тешко се заситуваше.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Мајка му и татко му почнаа кафето да го пијат мешано, пола-пола со наут, оти и кафе тешко се наоѓаше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Лесно се влегуваше кај него, а тешко се излегуваше; кога ќе почнеа луѓето да си стануваат, ќе речеше „Чекајте уште една чаша за последната молитва...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сонцето како течно злато се разлеваше по водата, блескаше, ги опсенуваше очите; Висар тешко се приспособуваше кон таа силна светлина; од шумот на веслата дивите патки пркнуваа пред нив и се преселуваа понастрана барајќи мир и спокојство; Висар му го вртеше грбот на сонцето и ѕиркаше во водата која ги менуваше боите спрема длабочината на езерото и гледаше во јадиците и канџите што ги спушташе Трајан; кога ќе се занишаше конецот, Трајан го креваше нагоре, го собираше и му даваше знак на Висар дека е фатена риба; Висар трепереше од радост и ѕиркаше во водата да ја види рибата; кога рибата, влечена нагоре, ќе дојдеше во погорните води, ќе почнеше да разлетува и да шета дè ваму дè таму, правејќи секавични движења и обидувајќи се да го скине конецот; но колку што конецот се собираше и ја доближуваше до чунот, таа сè понемоќна стануваше, ги скротуваше своите напнувања, чувствувајќи болка од јадиците и канџите во устата; тогаш Трајан отсечно ја тргнуваше нагоре, а Висар го потклаваше оршето под неа и ја внесуваа во чамецот; потоа го проверуваа другиот конец и почнуваа да го тргаат и собираат; рибите скокаа во чамецот, пласкаа со опашките, подзинуваа по воздух, а потоа се отпуштаа и се смируваа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Уморен, броејќи ги чекорите тешко се влечкаше како претепан пес кон трошното куќарче, пикнато во строгиот центар на градот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секако дека не може да биде толку добро, тоа вабење, кога на некои им доаѓа и така, што тие тешко се воздржуваат да не се разврескаат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тогаш тие тешко се решаваат да продолжат да цепат напред.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сето тоа го знаеше, и сепак, звуците ја имаа таа сила да ја раздвижат крвта на осаменикот со пријатна илузија за она што најмногу не му недостасува и за што страдањето вака тешко се поднесува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А читам дека тешко се добивало кредит и уште потешко се исполнувале услови да добиеш позајмица.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Некои велат дека затоа толку се сакало, оти тешко се доаѓало до рожба; јас не би се согласила, зашто имам толку искуство и знам дека и не мора да биде вака страшно.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Веќе неколку дни ваделе камења за оние што сакале да станат воденичари на рекичката Давидица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потајно се радувале што тие луѓе од она село чие име тешко се запаметува им го донеле од шума попот: светците на манастирските ѕидови изгледале повесели кога од олтарот доаѓале во густи и бавни бранови свештенички песни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ноќта беше исполнета со влажен воздух. Тешко се дишеше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За мене априорен чин е дипломатската мисија, писателската мисија тешко се предвидува.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тешко се стигнува до свеста за правната држава. Тешко се прифаќа минливоста на авторитарната, деспотската власт. Треба време.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Жедта за моќ и владеење, која тешко се контролирала во големите воени походи и завојувања, ќе ги предизвика трајните делби, прекројувањата на границите и немирите на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, и народите на Балканот го сочувале зачувале овој збор, со блиска, но никогаш различна конотација? рече Камилски, насочувајќи го разговорот кон ставот кој требаше да се заземе за зборот табиет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На моменти нагласуваше дека инаетот, поточно неговите балкански семантички варијации тешко би можело рационално да се објаснат бидејќи тој произлегува од ирационална состојба на духот, тешко се поврзува со здравиот разум.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Настојуваше да ги помеша за игра, а картите нови, речиси залепени, тешко се покоруваа на Татковите брзи и вешти прсти.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Му се восхитуваше на тоа мало човештво составено од толку различни луѓе, кои живеат со векови заедно, без многу да се мразат, успевајќи да ги совладаат разликите, кои во другите предели на некогашното царство толку тешко се хармонизирале.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Манастирскиот поп, малоумниот отец Софроние, тешко се снаоѓаше: камилавката му беше издупчена, ту од кокарда, ту од петокрака како веќе која војска ќе влезеше во широкиот ограден двор.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа беа бедни, неквалитетни предмети, но разните тенџериња за готвење тешко се набавуваа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Половината од тутунот веднаш му се истресе врз јазикот, во вид на горчлив прав што тешко се исплукува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Луѓето, како што тешко се привикнуваа на зимата кога долгите ноќи мораа да ги проведуваат во лежење, во здодевност, кога кусиот ден им светнуваше како бубачка и се губеше - така сега тешко се привикнуваа и на пролетта; свикнати на долго спиење, сега кога ќе станеа, се лутеа што многу порано пред да станат - веќе се разденило, сонцето се покажало, а тие не се фатиле за работа, не отишле по нивјето, не отишле во планината, не го спотерале добитокот на пасење.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога светот стои во место кога лудаците остануваат на престол кога тешко се стига до вистината стиховите ја мрдаат жабокречината Кога доблеста знае да кризира и душата со чемер тетовира кога љубовта знае да девалвира вистината на хартија се гравира Проклетници одземаат живот ѕверовите се грабаат за имот лудаците го убиваат мирот стиховите сведочат на листот Лудаците сепак умираат ѕверовите во пекол заминуваат карактери и луѓе се менуваат а стиховите на лист остануваат
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Градот влезе во лоша позиција се донесе законот за прохибиција алкохол тешко се наоѓаше на црно но ганџа пушеа и децата во прво
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Тогаш имаше многу магла и гласовите тешко им се пробиваа низ пасамката бели влакна, а сега нема толку магла, ама има тенки и скоро невидливи сиџимки дожд низ кои исто така тешко се пробиваат гласовите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А врховна потреба е да се знае дека кајшто има сила нема правдина И уште да се запамети дека е правосилна онаа народната Дека се рече ли кучето бесно е си останува бесно што и да стори отпосле Од друга страна и меѓу самите Словени мнозина знаат Дека и Словените и пансловените не се китки за мирисање И дека особено тешко се ослободуваат од стари соништа
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
За Татко, на Балканот, времињата тешко се менуваа однатре, во менталитетите на луѓето, а промените беа предизвикувани најчесто однадвор, од влијанијата на другите, на империите, на завојувачите, од непредвидливите удари на историјата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Макар што дедовото семејство се сметаше за едно од најнапредните во гратчето крај Езерото, тешко се напуштаа старите обичаи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Овде, во Земјата на езерата, и ветровите дуваа слободно, а сега, од границите, тешко се препознава земјата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Низ дворот црковен луѓето тешко се пробиваат до црквата, особено оние што зад себе влечат добиток за да го подарат; калуѓерите одат пред нив, се пробиваат низ настисканиот народ и им прават пат; пред секој што носи дар, зурлите одат напред, свират, а дарителот по нив; свртуваат по три пати околу црквата со добитокот и потоа им го предаваат на калуѓерите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тој ја памети Струмица кога гратчето се сведуваше на општинската зграда во центарот и двокатното полуруинирано хотелче, со стрмни скали однадвор, со заедничка чешма со студена вода покрај нужникот со дрвена врата што тешко се затвораше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не е доволно? Добро. Од тој белег прстите тешко се делеа.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Жената молчеше, беше згрчена во износен капут и тешко се држеше на нозе - беше болна или пијана, а тој ја гледаше, нејзе и офицерот, борејќи се за малку сила за да издржи додека тие не се оддалечат, за да продолжи кон осветлениот прозорец на крај на улицата, за да - за да живеам, мислеше и слушаше.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Постелата беше топла и тешко се напушташе за да појде во неизвесност, за да се остават очи со дотогаш непознат сјај.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Почувствува дека крвавите и натечени усни тешко се развлекуваат.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Бараа до бесвест, до дожд со секоја ноќ, со секое утро, кога тешко се напушта топлата постела.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тешко се копаат канали. Реката со милиони години си го длаби својот пат.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Да нема вакви градежници како чичко Раде, кои, парадоксално,градат друга земја (последното што го дознав за него е дека работи во Москва), не знам колку би ни вределе универзитетските професори, академиците и сличните на нив, од кои многу тешко се позајмува книга.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Колку тешко се наоѓаат вистински зборови кога си во дијалог со болката и со нејзините резони. – Станува збор за такви околности кога ни се чини дека секој може да згреши - реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Од тоа ливче учевме да читаме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тоа што сама го знаеше и што ѝ имале раскажано други, постари од неа. Тешко се разделувавме од неа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мислата бавно му се отпредува, тешко се претвора во зборови, не е она што се очекува, ама дејствието замислено со неа се претвора во очигледност пред и да биде изговорена.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Александар: Другари мои Македонци и ти Клито, морате во исто време да бидете спокојни и храбри, тоа тешко се постигнува, но упорност вред во замена за победа!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Тешко се дише. Без зборување - да не го нарушите ритамот на дишењето.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Поет во себе, тоа тешко се носи, тоа е тешко во душа невреме, мој пријателе.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Во сивкавиот полумрак близу до неа поминува носилката со ранетиот без раце и покрај него уште еден маж, со очи вковани в земја. Тешко се движи на патерици.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
При тоа старецот тешко се издиши.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Сестра ми ја имав како втора мајка. Зет ми ми купи фустан, чевли, џемпер. Тој многу нѐ сакаше. Тешко се научивме без неа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)