темно (прил.) - се (зам.)

Така наложен однатре, како распалена и вжештена варница, чичко Томе темно се врцвува во лицето и мислиш ќе пукне како афионска чушка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А сега шибај, дождалец, се насмеа. Темно се развеселуваше.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)