таму (прил.) - сивило (имн.)

Влатко гледаше возхитен. Ваква глетка само во сон: поначесто сонува како лета над некаков непознат предел, гледа надолу, а таму сивило, магла - како во сон што може да биде... се плаши одд таа глетка и замижува - како во сон што замижува - се плаши да не пропадне во тој неидентификуван просор.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)