Чупалево ќерка ми е, Драганка се вика; мајка ѝ умре ланска година и нејзиниот гроб таму остана, во Солун.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Таму останала една година, помагајќи во производството на книжулиња во запечатени кутии, со наслови како „ Скокотливи приказни“ или „ Една ноќ во женско училиште“, за да бидат купувани потајно од проловската младина, која имаше впечаток дека купува нешто недозволено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А. ми се допадна, продолжи Пол, бидејќи дегените таму остануваат изолирани во нивните куќи во предградието и тоа е толку прекрасно бидејќи е неверојатно современо - луѓе изолирани едни од други...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
” “Л.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Пекарот Растко од Врпоље кој во Исток беше дојден шест месеци порано, им раскажуваше дека повремено групи од по седум-осум војници одат во потера по балисти по планињето и таму остануваат по цела недела или две.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И таму остана уште многу, многу време.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но штом легна, мислата на болеста што го беше зграпчила, се загнезди во неговата глава и таму остана.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но таму останаа и Ристо Коларов и Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Познатиот математичар Леонхард Ојлер таму останал цели дваесет и пет години.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
На 13 јануари 1941 година Секцијата за Балканот при СОЕ го известила британскиот амбасадор во Бугарија, Рендел, дека Британците настојувале да воспостават контакт и со протогеровистичките елементи во Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во својата информација до СО2 тој нагласил дека Михајлов никогаш не бил во Италија или во Албанија, а доколку бил во Германија, таму останал само неколку дена.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Хичкок: „Да, се обиде да прескокне преку решеткастата ограда и таму остана закачен.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ме засакаа тамошните девојчиња па таму останав едно четириесет дена.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Како шивачка бев катастрофална, не можев да сошијам ни еден прав шев.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
--- На деветнаесет години се вработив во една фабрика за фармерки, и таму останав три дена.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
После неколку години се вработив како професор по литература во Универзитетот на Северна Аризона и за време на првиот семестар таму ја напишав првата верзија на “Каде што работам”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Расказот се роди како порој на емоции, како што приказните се раѓаат кога чувствата и зборовите се во синхронија. . .
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)