тамо (прил.) - вода (имн.)

Сопрво беше напраил еден крс на едно дрво од некое суо дрвце за да го познаат местото, чунки ќе одел као внатре во адата за да види што има и што нема, да ако нема некоја трага од чоека, пак сакал да се врати назад, кај изворот, за да поживеит тамо со јемишот што бил на дрвата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ов, јас сиромав само со умот што се богатеам, оту уште еднаш јас не било к'смет да си одам, ами види тоа широко море: до кај што ми око гледа, до тамо вода имат; нема јас да се вратам уште еднаш назад овде коски ќе окапам и друго ништо.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)