тамо (прил.) - има (гл.)

Ама види вамо: тамо има многу водејнци, ти да не хојш у ќосето, оту тој ќе т' измамит, ќе ти го земит житото и не ќе ти дајт брашно.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тога ќосето рекло: - Не, ние инако да сториме: да се надмамвиме и ако ме надмамиш, ќе ти даам од мое брашно и ќе ти даам и погача, а ако те надмамам - немат да ми сакаш брашното.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Еднаш си преесапил, како да е во Орицко поле и Струшко, чунки тамо имало езеро, да можи морето да ја донесла гемијата во езерото и тамо можи да се скрши и тој излегол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Ха - ха, не сум Орицко поле и Струшко; чунки тамо вакви луѓе немат со олку долзи носеи и олку високи во нозете; овие луѓе не сет асли како нас - си велел сам со себе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Брашното се сомлело и водата се стоплила.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тамо имало едно големо блато и во блатото илје и милје имало жаби и други водни животники, тамам за штрковите гозба.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Еднаш се преесапил, како да е во Охридско Поле и Струшко, чунки тамо имало езеро, да може морето да ја донесло гемијата во езерото и тамо може да се скрши и тој излегол.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)