И таа го имала својот момент на цутење, од можеби една година, со убавина на дива роза, потоа брзо се раскрупнела како оплодена овошка, па отврднала, кожата ѝ станала црвена и груба, а потоа нејзиниот живот се претворил во перење, чистење, крпење, готвење, метење, бришење прав, шиење, перење најнапред за децата, потоа за внучињата, и сѐ така без прекин повеќе од триесет години.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Прстите рамномерно ѝ се движеа, плетеше така без да гледа во плеталото.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тој ми пријде и ми рече дека сум најубава...“ мама се загледа некаде неопределено.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)