така (прил.) - бев (гл.)

Така беше и последниот пат кога излегувавме од долгиот ходник со кој беше поврзана кујната со дворот, кога откај портата слушнавме јасно мекање што влегува во нашата куќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие мораа да станат – нова класа! Така беше наредено, планирано.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Така беше, но тие стоеја среќно, како кукли, и чекаа што ќе се случи понатаму.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Подоцна сосема се забрани и беше издаден ферман целата волна да се прибира од султанот за изработка на облека за војската. Така беше дури не се поништи забраната.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Нејсе! Како што се ширеше мојата работа, така беа се почести моите патувања, во почетокот со карваните, а подоцна за тоа имав свои луѓе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И затоа, кога јас станав коџобашија, мухтар, и подоцна кога го избиравме Лазара, ним не им беше право. Ама така беше волја на маказарчани.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Така беше дури не го жегна нешто еден ден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Така беше во јасните пролетни дни.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Текстот Во убав сос (1941) исто така беше жестоко нападнат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Така беше до пред некој месец, кога, качувајќи се по скалата (тоа беше само увертира за мојата точка на трапез со Ина и Светлана), забележав дека ја губам рамнотежата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Така беше, милостив господару, со божја помош и желба Негова.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
МИТРЕ: Вистина така беше. Пак еве сега Србија... (Мара му мрда со главата да не зборува, но Анѓеле ја забележува).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
7 песна Да, така беше тоа. Девојка, пак, тажна дома во собата и сама е.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Бевме ентузијасти и големи верници во победата. Така беше.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така беше... а тој ден беше претпоследниот ден на ноевмри и утредента падна снег и фати голем студ...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Точно, токму така беше... Така беше и добро е да е запишано.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Толку брзо колку брзо ќе стивнат воените бури, колку брзо војската владина ќе биде протерана и ќе ги снема авионите и топовите. Така беше речено.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така беше... И еден ден среде море не фати една голема магла.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така беше. И гледај за да видиш.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Исто така беа љубопитни кога нѐ гледаа заедно да доаѓаме на училиште.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Со голи раце се фрлив на бегот и, кога му ја свртев пушката со оган и врело железо да го ранува ѕидот, ги видов како се фрлаат на Турците Онисифор Проказник, Орлен Шумков, Никифор Ганевски, Арсо Арнаутче, можеби и другите што беа во собата, можеби и жената и Ганка, и ги видов како доаѓаат како ѓаволи на правдата Онисифор Мечкојад, Куно Бунгур, Наџак-Јанко, Богдан Преслапец, можеби и другите: ревеа, бодеа со ножови и сечеа со секири, но бегот во вртењето ми ги искрши забите со кундак и ме собори, да се грчам ошумоглавено и недоубиен меѓу нозе и под нозе и да слушам машки писоци и ревење и пцости.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така беше: под наморничавената кожа на грбот чувствував оган од кој под плешките остануваше пеплиште.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се колнам не е дубара, свет човеку: така беше. Ако ти е жал за мене земи копач откопај ме ... (Народна.)
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ми се стори дека животот со далечни звуци е премал дури да се стисне и во дланка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така беше. Накиснатите нозе ми беа врели.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
(Потоа дружината, домаќинот и возбудените луѓе се договориле, едни со оган да ги потераат коњите на Турците в пропаст за да не се вратат во кулите, бездруго кратовски, нивните јавачи да ги закопаат длабоко, ни дивина ни пци да не можат да ги откопаат, а оружјето да се сокрие така што за него ќе можат да знаат само двајца - челникот Онисифор Проказник и молчаливиот Чучук-Андреј.)
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мислев и не можев тоа да го сторам иако се чувствував навреден како мал пес со кој луѓето најпрвин добро постапуваат, потоа, без причина, го клоцнуваат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така беше: турски јатаган му го ископа едното око на Арсо Арнаутче и ги раскрвави кого в рака кого в глава - Орлен Шумков, обајцата Онисифоровци, Куно Бунгур песнопоецот и Богдан Преслапец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пилотите исто така беа изземени, откако една климактерична жена предизвика катастрофа намерно удирајќи во зградата на љубовницата на нејзиниот сопруг, ул. 254, влез 3, стан 46, од лифтот одма лево, како одмазда за тоа што тој, сопругот, ѝ купил на љубовницата правосмукалка на вода со ХП филтер, а неа, со три мали деца и долговлакнест териер, не.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Така беше и оваа сабота. Уште од скалите ги препознаваше неговите долги чекори и пред да заѕвони му ја отвораше вратата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Благодарам за искреноста. А верувам така беше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Свадба рекоа. И навистина така беше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И така беше сум зборувала, којзнае уште што не сум зборувала, сум ја гадела устата и за господа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За да не се гледа. Оти само по темница можеше да се побараш со жената. Така беше...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој исто така беше најгласниот и најнавредливиот силеџија, најголемиот фалбаџија и најлошиот човек во југозападен Тексас.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кинг Џејмс, како што имав намера да кажам порано, беше злокобен човек со руса коса, тежок сто килограми, со лице изгорено од сонцето и розово како октомвриска јаготка, со два хоризонтални пресеци под рунтавите црвени веѓи наместо очи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Каков вид луѓе ќе го контролираат светот, исто така беше очигледно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И тоа исто така беше застрашувачко.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бројчаникот исто така беше станал помалку застрашувачки.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Така беше многу години. После се јави Паламид, што почна од алфавита и им изнајде на Грците само 16 букви.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Исто така беше сигурен дека таа никогаш повеќе нема да сака ни да се сретне со нив. А камоли да живее во исто семејство.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Така беше и овој пат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
XII Настаните во Татковата библиотека, предизвикани од распоредот на книгите, од некое неочекувано откритие во нивните прелистувани страници, потоа разговорите на чардакот со Мајка, не остануваа без последици и врз судбината на нашето семејство. Така беше и со ненадејното откритие на старите знамиња во двојното дно на чеизниот ковчег на Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
– „Така беше, бре синко, за тоа, му рекла, туку кој беше тој човек што ги зеде?“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Така беше, така Силјане, вистина штркот што беше сам летоска на куќава, ќе го испердушеше Лиса.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И така беше тоа секогаш, на планетата Венера, и ова беше училницата со децата од мажите и жените што со ракети дојдоа ваму, во овој дождлив свет, за да основаат цивилизација и да го минат својот век.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
-Така беше и кај нас – пак тивко дофрли Зоја. – Само за него се пееше, за него трубеше трубата и удираше барабанчето и на сабајле и на пладне и на зајдисонце.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Така беше до пред недела две, а последниот пакет ми се врати со напомена дека е ослободен.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
ИИ Така беше некако, што знам како беше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така бев венчана и со Никифор Абазовски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)