Ја залепил главата на решетките од кафезот и таинствено се насмевнал.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Напред, се клештев, кон таа постела во која ќе остане печат на една љубов - дамка крв, стопен црвен восок. Таинствено се клештев.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Напред, се клештев, кон таа постела во која ќе остане печат за една љубов - дамка крв, стопен црвен восок. Таинствено се клештев.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Долгиот, повеќе од бес отколку од желба, таинствено се тргна од видокругот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)