Знам, судејќи по студенилото на сивилото дека овде ни месечина ни сонце не греат. Сѐ како да е небо.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Голем курназ излезе овој Достоевски, си велам и одеднаш сѐ како да ми е јасно.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сѐ како што беше. „Од подрумите на Лубјанка се гледа само Сибир“, велам и — оп, опали.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Емајлот е стаклеста супстанција која се употребува не само како украс туку пред сѐ како заштита.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
ВЕЛИГДЕН е ама животинките бараат сѐ како секој ден - па мора да се подмират.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Тој, истата таа 1917 година, беше ранет во една воена акција и ќе умре неполна година откако Duchamp ќе ја заврши работата врз делото што го овековечува поетовото име.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)