сѐ (прил.) - остане (гл.)

Меѓутоа, како што станува често, и ова колебање се заврши со бездејство и сѐ остана како што си беше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сѐ остана вон овој задимен простор, густо наситен со миризби и звуци... Сѐ - освен заборавот. И урнатите стеги на желбите и страстите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Може да се направи алтернативна стратегија или сѐ останува до личната кондиција, издржливост и праг на дразба?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)