сурово (прил.) - лице (имн.)

Погледна кон убавото, сурово лице на водичот, врз кое Месечината срамежливо фрлаше зрнце светлина и едноставно рече: - Ајде.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)