Секоја вечер чекаше мракот во неговото сопче да го растера светлината од спротивниот дом и стоеше зад прозорецот како питач, страсно насладувајќи се со онаа мала и драга блискост, со онаа семејна топлина во која уживаа други, во која уживаше и тој, како дете, за време на ретките мирни вечери во нивната куќа, кога мама... мајка му... како оваа овде...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Уште двапати Клотилдина му понуди светилка, но залудно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)