Си претставил дека некој низичок блондин, кој спокојно си купувал весник е...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Козите, навикнати на присуството на Чанга, спокојно си пасеа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Карло четвртиот спокојно си денгуби во градината и го предвидува векот кога баш неговото име ќе му го стават на еден хотел во Прага.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ранетиот Гарибалди се мачи да не офне оти во Пиза озборувањето е прилично распространет спорт и од едно обично офкање мигум се прави претсмртен вресок.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ајкулите спокојно си се гостат со живи остатоци од неостварените мечти.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Зоки само тивко му зборува на Мечето и го трга за нозете под јорганот, а бабата спокојно си работи во кујната.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)