сосема (прил.) - сув (прид.)

Под него најде еден слој црвена земја, што беше сосема сува и се раздробуваше во црвеникава прашина, а под неа се откопа сламата, од која тој внимателно ги одпретуваше компирите.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Устата ѝ беше сосема сува.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Слатките тие на тетка - рече и пак ги забриша очите, иако тие одамна беа веќе сосема суви.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога излезе од собата, со сосема суви очи, уште цел еден ден не им прозбори, како тие да беа виновни за сè.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Јазикот и грлото му беа сосема суви. Го болеше напукнатата уста.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кога стасаа другите двајца, Змејко веќе седеше крај печката, направена од големо бензинско буре, што се разгоруваше, а на ѕидот од греди висеше неговата пушка, сосема сува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)