сосема (прил.) - непотребен (прид.)

Две жени, една постара и една помлада, убаво облечени, беа целите престрашени, вознемирени, со од земја раскашавени ракавици, фустани и паднати смачкани шапки, од кои помладата викаше од силни болки, а постарата забрзано зборуваше со повишен тон бришејќи ја земјата од ракавите, жалејќи се за невниманието на шоферот на тие нови превозни средства, кои се можеби брзи, ама и многу опасни и затоа сосема непотребни.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Човек без сенка е само мртов човек, си рече Ѓувезија Дубровска сфаќајќи дека едната од нив тука е сосема непотребна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Зошто сум им потребен? За она, што обично се случува помеѓу нив двајцата јас сум им сосема непотребен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А онаа пред неа само растеше и ѝ го затвораше видикот, речиси целото небо.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)