сосема (прил.) - изместен (прид.)

Најпосле, излегува. На вратата, кон Методи, кој сето тоа го гледа сосема изместен.) Исчекај го Ивана.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Но, кутриот, беше сосема изместен. Почна да ја бои седавата коса.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)