А.А. сомнително ме погледна и рече: - Ајде да видиме кај ти оди умот?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
- Ники... (за тие кои не знаат - старото име е Негочани) - Нема картонче за доказ дека таму ја преминавте границата... – сомнително ме гледа в очи и со пенкалото нервозно удира на пасошката корица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)