„Откако ме испратија овде да ве пречекувам, растргнат сум меѓу овие две желби: да го напуштам овој живот и да бидам со Христос, зашто за мене тоа е далеку подобро, или да останам овде, во ова смртно тело, што би било многу покорисно за вас“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Радувајќи му се на своето приближување до Учителот, преку напуштањето на своето слабо смртно тело што со години го измачуваше, сепак со едно делче на своето човечко битие тогаш се стресе од својата трансформација.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Плачењето покрај ѕидот полека згаснуваше како што старецот продолжуваше да зборува.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Иако студот имаше попуштено, сега повторно го вртеа не само зглобовите туку сите коски, сета основа на неговото смртно тело.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)