скришум (прил.) - и (сврз.)

Но не го уби заради тоа што беше лошо, бесно, напротив кон него беше кротко, мирно и послушно, ами го отепа во еден момент на афект, кога тоа ја откопа главата од неговата жена која тој ја убил скришум и ја закопал во градината пред куќата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Докрај, до филтерот ги допушивме цигарите, а опушоците ги изгаснавме среде, на едно место.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Го разгледував скришум и размислував за промената кај него, пораснат ли е или ослабен?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Човек не може да заспие од нив. Сами ти се пикаат пред цевката, - рече Претседателот скришум и со двоумење посегнувајќи кон лагата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во средниот ред, најназад - Бургошки Бранислав, незаинтересиран за предметите, туку за некакви романи што ги чита скришум и на час.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
„Да пушиш со другари имало лезет. Досега палев скришум и сам.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ова треба да се запамети“, рече Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)