Но и неа бесно огнооки змејови страшни силно ја тресат од темел и куќата, најпосле, паѓа, а купишта прашни станаа гробови неми . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Но тоа ја налути Стана па силно ја потргна мачката за опашот. - Мјау-у! - Мјау-у! - жално списка мачката се истргна од рацете на лошото девојче и побегна дури во соседниот двор.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Беше вршење на житото. Тие пак, веројатно од несмасност, во гужвата, се сопнаа, па едниот од коњите, така силно ја клоцна по лице.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Силно ја фати матарката за грло и се тргна од Французот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Овие зборови силно ја возбудија Рада. Зборот судбина во менгеме ѝ ја стегна душата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ана го дочекува во спалната, во креветот. – Сонував дека се борам за тебе – му шепоти, додека тој силно ја бакнува по бледото лице.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Нејзиното вито, запалено тело кое копнееше по неговите левантски здивови и страсти, и по медитеранските бранови и пени, со топлите ветрови што дуваат на пустините, базарите и топлото море на Блискиот Исток, со еден збор страста со кои Леон силно ја милуваше, ја преплавуваше и во која потоа и самиот длабоко се нурнуваше.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Перса ја фати за рамена, ја повлече кон себе силно ја целува на челото!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Во разлабавениот простор Пелагија уште еднаш се доближува до Деспина, уште еднаш силно ја избакнува и прегрнува, истото го направи со Роса и Милка, Пела ја забележува во рацете на мајка Перса и со ишарет ги извлекува надвор, а потоа се предаваат на уличката што ги упатува на кај Бит-Пазар.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Пелагија климнува и црпнувајќи ја Пеличка силно ја стиснува на своите гради и не чувствувајќи ја нејзината тежина тргнува пред Перса правејќи ѝ пат до широкиот двор.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Перса не се ни обидуваше да ги забришува своите солзи. Силно ја трогна страдањето на оваа жена.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ретко кој крај на живот на човек толку силно ја разбрани планетата Земја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Беше дојден мигот да го ослободам ова време од себе и да го предадам на хартијата, на забележаните траги на меморијата. Времето минато крај Арафат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- При овие зборови Смокот подзастана веројатно да земе воздух, а потоа продолжи - И во тој напор да ја изврши докрај задачата се случи твојот син да доживее да стане херој, мајче Босо - ја извести со траурен глас другарот Ѓорѓи Смокот и силно ја гушна!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Вреснав и овојпат ја грабнав и со двете раце силно ја фрлив накај ѕидот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Потоа стави уште еден залак во уста.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Првиот ден Ј се разбуди со силна болка во рацете и нозете. Се зачуди кога виде дека на себе има розеви бебешки пижами што силно ја стегаа.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Од кралската палата глас се слушна Кралот старицата силно ја гушна Добре дојде мајко стара Малиот принц тебе ми те бара.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Се чувствуваше дека нешто силно ја мачи откако се врати од родната земја.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)