силно (прил.) - ме (зам.)

Честопати, кога беше во зенитот на потрагата, ги одложував прашањата за сиџилите кои, подоцна, силно ме обземаа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Наеднаш тој се втурна во мене, силно ме гушна и ме баци право в уста.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Набргу мина на главната тема: - Утрово ми рековте, морам да признаам тоа силно ме вознемири, дека ние сме го убиле природниот Бог во душите на луѓето и на негово место сме го поставиле партискиот Бог?!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бранувањето на лавандата низ провансалските полиња силно ме потсетуваше на пролетното цутење на јоргованот во мајкината градина во нашата последна куќа, куќата крај реката Вардар.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мајка ми силно ме прегрна и јас осетив олеснение во душата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Имаше повеќе мигови кога сакав да го кажам својот дел на вистината за Арафат и Палестина, во чија епопеја бев фрагментарно замешан, но која силно ме означи во животот, во осознавањето на моќта и трагизмот на човековата судбина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На крајот стана жртва на својот утописки прагматизам...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Овие зборови силно ме охрабрија. Никогаш не ги заборавив.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Човекот зина, ококори очи и откако се созеде од изненадувањето, силно ме удри по рамо, па рече: - Така е, брат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Мајсторството на кој се води заплетот, животот на ликовите, таткото, мајката, децата и козарот силно ме привлекоа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„А ти - за инает! Престани!“ силно ме стегна за рака. „Олеле, боли!“ извикав.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ме допрати до прагот. Силно ме прегрна.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ги спушти очилата, силно ме прегрна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)