сигурно (прил.) - слави (гл.)

Сигурно слават си рече и почувствува како му се надига нешто од градите и го дави во грлото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но кога ќе избувнеше вистинскиот татков крик, тогаш мислата негова сигурно славеше победа над зборовите, ги потчинуваше...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)