Но, да повторам, ова го сфаќаме прилично доцна. Откако ќе згрешиме“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За жал, кога е во прашање нашиот Иван, некој одредил веднаш да биде казнет - реков по мала пауза. - Веројатно со причина - додаде Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Притоа, по правило, секогаш тој го избира вистинскиот момент.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Мајка ми беше добродушна жена и немаше сили (ниту сметаше дека ѝ е дозволено јавно да го проценува однесувањето на татко ми) да се спротистави на инаетот на татако ми, така што таа секогаш тој негов инает го поддржуваше, не како инает, туку како негово право, па дури и правда.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Неговата смиреност посебно ме насрчи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)