секогаш (прил.) - ме (зам.)

Зошто трагата (ниту присутноста ниту отсутноста, од другиот крај на бивствувачкото, ако не и бивството - а секогаш ме интересирал самиот ивичник на негативните теологии, на пример, во Comment ne pas parler (Како да не се зборува) /Psyche/) “е” она што ја придвижува филозофијата и со самото тоа ѝ се ускратува, се спротивставува на строго онтолошкото, трансценден­тал­но или филозофско разбирање во општа смисла?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Добро, “јас” не постои, тоа не е свесно за себе пред нешто да го обврзе, а тоа е другото наспроти него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За тие луѓе шанкерот секогаш ме предупредуваше како да ги служам, а јас на тоа му велев: - Ма кои се тие, јас не ги знам, какви политичари, исти се тие како сите луѓе.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не можеа да поверуваат дека Господ се спуштил меѓу своите поданици. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И се разбира, и понатаму го читам Роберт Крамб, кој секогаш ме изненадува, ако не одушевува. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа сознание секогаш ме болеше и го доживував како голема навреда.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А срамот секогаш ме следеш со упорноста на овие прекорни очи..“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Мислам, мене лудаците секогаш ме воодушевуваа затоа што беа толку креативни - тие едноставно не знаеја да направат ништо нормално.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таа слика мене секогаш ме прогонуваше, секогаш ме печеше, а сега ме жеже посебно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Се сеќаваш, како тој мене секогаш ме нервираше и колку јас се лутев.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
(Порано секогаш ме прашуваше дали сакам машко или женско дете, а сега ме прашува дали сакам машко или женско куче).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Еден мој пријател има обичај да каже, “Жените секогаш ме сакаат поради човекот што не сум”. ◊ Отсекогаш сум сакал да бидам степ-играч, токму како Бети Форд и Барбара Волтерс.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Подзастанував за да ме фати и да ме повлече за плетенки.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тој секогаш ме влечеше за плетенки.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А баба секогаш ме прашува за борчињата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Навечер ѝ помагав со волната. Секогаш ме фалеше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Една вечер во Гњилане бев на стража, од 10 до 12 часот, навечер, не знам зошто секогаш ме ставаа на стража во тој термин.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас и Добрила, која беше исто така од Прилеп, бевме членови на Пропагандниот отсек.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Гледаш, а тој секогаш ме поздравува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)