секогаш (прил.) - сме (гл.)

- Ние секогаш сме граделе, тоа ни е во гените.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Но ние не секогаш сме свесни за себеси, за својата сила и за својата мисла.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Да ги оствариме соништата, да ја најдеме среќата, да станеме најдобра верзија на нас самите и лица што од секогаш сме сакале да бидеме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да се постигне процут во духовна и физичка смисла и речиси совршена анатомија на личноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И речиси секогаш сме на расчекор помеѓу тоа да се следи судбината или да креираме сопствена судбина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А целта е таа која е променлива, не суштински, туку патот по кој одиме за да ја достигнеме има варијации кои не секогаш сме ги планирале.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Така тврди мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што и да се случи, тоа мора да го сфатите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не е важно како ќе реагираме, важно секогаш сме и секогаш во животот ќе бидеме на ваша страна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не е важно што ретко се гледаме, ние секогаш сме многу блиски, исто како да сме секој ден заедно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Самата нормалност веќе не е доволно нормална за да им го поткрепи на геј-луѓето чувството за сопствената вредност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Некаква видлива агресивност почнала да им го полни настојчивото тврдење дека се толку здодевни, толку конвенционални и крајно нераспознатливи од сите други. ‌Неодамна во рубриката Мислења во Њујорк тајмс во напис за можноста Американците да изберат отворено геј-претседател, Морин Дауд го цитира Фред Сајнц од Кампања за човекови права, геј-организација за политичко лобирање со седиште во Вашингтон, кој „му се жалел на сопругот дека геј-претседател би бил антиклимакс. ‘Луѓето очекуваат бизарен тип и чудно однесување’ ми рече. ‘Ние секогаш сме ти оној смешниот комшија што се носи шарено и авангардно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сведоци сме на подемот на еден нов и силен култ на геј-обичност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во тој видлив обид да ги надминат стрејт-луѓето во лотаријата на нормалноста и да ја избегнат заканувачката дамка на стигмата, геј-луѓето во последно време почнаа да се гордеат со својата здодевност, обичност, просечност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Би било тоа „ненастан“. (А во тој случај, што има да се мачиме?) ‌Особено бележит пример за ваквиот став даде Патрик Калифија-Рајс во фељтонот за Настраното издание на Вилиџ војс на 27 јуни, 2000 година.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Образованието негува стеснетост на умот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
На некој начин ние секогаш сме добивале удари поради нашите идеи.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Куферите им се везден надуени, а душите пак им се делат на четвртинки: три четвртинки за во родниот крај, една четвртинка за тука.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Доселениците од Македонија во Венеција не ги читаат босанските поети кои пишуваат за потонувањето на градот – чуму да се чита потонувањето, велат, кога ние секиден го живееме тоа, чудо големо, градот потонува, ама ние секогаш сме над вода, мешаме малтер за обнова на старите палати, во малтерот, напати, за курбан, мешаме и по некој спомен од детството, а каде што треба, во обновените ѕидови на операта Феличе, на пример, заѕидуваме и по некоја нашинска песна, да се најде ако затреба, а каква што е непредвидлива иднината, секако и ќе затреба.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ние, и постарите и помладите чеда, се чувствувавме вистински победници, во времето кога верувавме дека за­секогаш сме ослободени од сталинизмот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)