Според Дерида, проблемот е во тоа што трагата (на она единечно нешто што не е) никогаш не може да биде претставена како што може да биде претставен феноменот. (Таа) секогаш разликува и одложува, бришејќи се себеси при чинот на разоткривање.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)