Сè на сè, желбата New York: Routledge, 1994, на нацијата е единствениот легитимен критериум, оној стр. 160 кому секогаш мораме да му се враќаме.”* Конструктивистите, напротив, нагласуваат дека таа „желба на нацијата” не извира од никаква безвремена и вечна есенција.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Можеш да си валкан, нечист, неиспран, значи да имаш нечиста кошула, нечисти чорапи, нозете да ти смрдат, од мишките реа да испарува, лицето да ти е валкано, цел да си валкан, на буниште да личиш, ама пушката, е, пушката, братко, задолжително секогаш мора да е чиста.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Зошто секогаш мораше да биде така ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Навистина, ние правевме пикник под вистинска елка, играјќи чудна игра која дедо ми ја нарекуваше „одбројување“ и во која секогаш морав да го прашувам за часот, а тој да го одредува правецот и чекорите кои требаше да се направат.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Но средната секогаш мораше да биде слободна, „за внукот“, како што велеше дедо Димо.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Секогаш мора да расипеш нешто, - си помислив, ловејќи го со лажичето парчето одвратен кајмак што се беше нафатил на површината од шолјата со млеко.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Зарем секогаш мораше да никне една нова војска (јаничари) која ќе брани еден нов поредок заведен од лажните и обврзни идеали на владејачките елити кои не се ослободуваа лесно на Балканот од деспотската матрица на владеење, убаво и цврсто наследувана од поранешните императори!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Така сакаше таа Марјанти. Во нејзиното уво секогаш мораше да удира само еден звук на чекорот во трчање, а тој звук мораше да звучи војнички. Крап – крап – крап! Крап-крап - крап!!!
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Нѐ убедуваат дека тоа не е можно, дека мажите секогаш мора да владејат, но постоела ера кога жените владееле.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сега не е потребен нов матријархат, туку едноставно – рамноправност.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)