секогаш (прил.) - живее (гл.)

Само што тој секогаш живее на село.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Поетот е најмалото поетско нешто на овој свет, тој нема идентитет и секогаш живее во туѓ лик”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Она што го шокира чесниот филозоф, го одушевува превртливиот поет.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)