Тато Петре ја пофали питата. „Така секогаш велиш, ама Злата ми ја има земено мајсторијата.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Не биди расипана – ме прекори – секогаш велиш дека другите деца ти завидуваат што мајка ти оди во странство и оттаму ти носи разни необични подароци.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Нели така велиш?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
„Васј секогаш постапува онака како што треба. Многу ѝ благодарам“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Кога некој ќе ме праша, јас секогаш велам дозволјају, инаку, ако не ме праша, оставам да го прави она што е најумно за него“. „Умњица“, вели татко ти.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Неговите, како примерни граѓани на една држава во која веруваа, со години штедеа „за децата“, како што секогаш велеа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Секогаш велам, ако имаш мачнина, веднаш изблуј се. Уште додека ти е тазе во меот.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)