Сонот ми вели брзо ќе ми се вратиш, брзо...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ништо и - никого На сонот ништо и никого и некаде пред зори, само, гласот на мајка ми која одново ме поучува - ќе боли, ужасно ќе боли тоа, но ти слушај ја мајка: секогаш боли мртвото кога оживува тоа мајка убаво го знае.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)