Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Во кривичниот процес (кој беше воден пред судскиот совет во состав В.Миновска судија-претседател, С.Михајловска и С.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Петковска – поротници/членови) осудениот управител беше застапуван од својот бранител (адвокат В.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Максимовска) кој, во завршните зборови, предјави имотно-правно побарување во вредност од 3.500.000 МКД (57.375 ЕУР) кое ќе го бара во друга постапка. ***

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Со најновиот позитивен развој на настаните, Јакшиќ се надева дека сега ќе се повтори граѓанската постапка 11 и дека овој пат правичноста конечно ќе победи, а тој ќе биде во состојба да ги подмири долговите кон своите роднини и пријатели кои ги создаде овие години за да го спаси видот на едното око, а и да добие средства за да може да отиде на операција за, со помош на трансплантација на рожница, да го поврати видот на окото и како порано да биде нормално способна личност.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ја знам, стара сум за пеење, ама можеш да ја запишеш, јас ќе ти ја раскажам. - Да, може, сега ќе запишувам... ***

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Еве сега ќе видиш...сепак го разврза тоа мало нешто, извади од џебот на елекот малку црн леб, го кршеше лебот на мали парченца, па со макање во нането, касна колку еден – два залака.

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Не можевме да сфатиме какво големо зло сториле козите, та сега ќе ги убиваат.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Со вас и вашето козле сега ќе бидеме уште посилни!

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Главата му е толку обесена на претенкиот врат што чиниш сега ќе му се истркала пред нозе.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Ти носам поздрав. - Сега ќе излезам! - одговори Гоце, ги пушти децата во дворот и си помисли: „Мора да има нешто?“

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Кога влегоа внатре, Гоце праша: - Кој беше ти?

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Леар е по занает, леел бомби за Ерменците - револуционери. Сега ќе лее за нас.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

За миг едниот од нив му ја фати уздата на коњот, вториот се нафрли на Турчинот да го кутне од коњот, а третиот извика: - Сега ќе видиш зашто се караме, бре Назлам-бег!

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Сега ќе кажам дека со Владета се сретнав еднаш пред околу два месеца, беше јули, ми се чини.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Кога дојде Рајна во посета, се изненади, ти се покажа најголем традиционалист од сета наша генерација, што е ова сѐ штиркано, сѐ мраз пеглано, а само за еден човек, заслужува ли оној суртук такво нешто, знам, знам, сега ќе подзамижиш и ќе речеш, е па на некој начин и заслужува, колку убаво ме љуби, ха, ха!

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тие сега ќе добијат крилја и нивната агресија ќе расне и нивниот подбив ќе се шири.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

А сега ќе го натерам да се истркала по креветот на младенците, машки деца да им се раѓаат! Ти спреми бакшиш за него!

„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)

ronald leing СОПСТВЕНОТО И ЛАЖНОТО ЈАС КАЈ ШИЗОФРЕНИКОТ Сега ќе се обидеме да ги поткрепиме своите зборови со избрани описи на шизофренијата што ги даде еден американски пациент во фазата на закрепнување.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

— Сега ќе разбереме сѐ што ни треба, — му се обрна мудурот на јузбашијата и двајцата почнаа да кројат планови како ќе се заштитат при евентуален напад.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Да ви се ногу години, ефендилер, — проговори Трајко и со длабок поклон ги поздрави двајцата султанови служители, сиот затресен од возбуда, знаејќи дека не го вика мудурот за добро.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Од неизвесности составен и од осама, Македониј ги изучувал градбата и поредокот на бестелесното и имал дарби да разговара само со она кое се случувало векови и векови потоа. MARAN ATA, кога извикал патријархот, Македониј си ги собрал солзите свои во крпчето свое и рекол: одново згрешивте - ме проколнавте, но ме возгордеавте и сега ќе ме замени следниот кога веќе никаде не е оној кого само вие го гледате насекаде. ***

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

- Кој е? - Јас сум Павле, Павле Заричин. - А... а... еве сега ќе ти отворам.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Сега ќе мора да живее од компири, качамаци, јаболка, но тоа не го загрижуваше многу, важно е храна има не за една недела, не за две, туку за повеќе месеци.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Ти сега ќе ми бидеш скала... Држи се цврсто! Денко ја сфати намерата на Бојан.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

- „Сега ќе ме фали пред сите“ - си мислеше Милка а срцето ѝ скокаше од радост.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

АНА: Ќе појдам, џанам, туку се премислив, зошто да викам од комшииве кога сега ќе дојдат жетварките и со некоја од нив ќе појдам.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Сега ќе ти ставиме јарем и нема повеќе мрдање.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Затоа ние сега ќе ти простиме тебе, станало што станало, а ти од Хаџи Ташку ќе побараш прошка.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

- Сега ќе мораме и Огнена да ја носиме на раце - вели тој додека ја ослободуваме приклештената нога.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

- „Сега ќе ме фали пред сите“ - си мислеше Милка а срцето ѝ скокаше од радост.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

„Сега ќе ми рече дека моето маче е најубаво“ - си мислеше Милка. Но тоа не се случи.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

- Нашата мачка е ловџика. Сега ќе ја најдам. - А црна ли е? скокнав од столот.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Сега ќе го убијам! –бесно викаше Еразмо, очигледно обземен од земските слабости на душата.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Да беше било така лесно и арно свикувањето на конференција, и сега ќе имавме друг начин за третирање на нашите работи и наместо Европа да ги остави Русија и Австрија да го решаваат нашето прашање – сите европски големи сили ќе сакаа во него да играат еднаква улога.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Освен разгледувањето на сите засегнати прашања, за да биде јасно појавувањето на книгава, сега ќе треба да се кажат неколку збора за своевременоста на книгата и нашиот литературен јазик.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Сега ќе треба да одговориме на приговорот дека не умесно и е несвоевремено да ги одделуваме нашите интереси од општобугарските, зашто, од една страна, силата била во соединувањето, а од друга, Бугарија направила толку жртви за нашето ослободување и ќе направела и за напред.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Како што тргнала работата, не ни останува ништо друго освен да го чекаме мигот кога тие, од некоја цврсто стокмена сцена, ќе лиферуваат лозунг: „На Македонците им е доста од седумтте уметности, сега ќе треба да се свртат кон онаа што ја прават политичките партии.“

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

„Сега ќе купиме бонбони,“ - рече Благица. „Ако сакаш од тие шаренки, како гравчиња“ - рече братчето.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Уште сега ќе отидеш кај Крстју, нека најде под наем некој затворен пајтон, тој самиот нека се преправи во пајтонџија и утре рано да дојде по вас.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

- Мене ме чудат вашите беспредметни обвинувања, - забележа Паша Емиљевич, кој силно мирисаше на пенливите струи. 178 okno.mk

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- Кому му го продаде столчето? - праша Остап со ѕвонлив шепот. Овде Паша Емиљевич, имајќи натприродни сетила, сфати дека сега ќе го тепаат, можеби дури и со нозе ќе го газат. - На прекупец, - одговори тој.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- Мирувај! Сега ќе проверам дали е сѐ во ред. - ја смируваше Виктор додека го проверуваше секој дел каде што Ивона чувствуваше болка.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

А некој друг од мајсторите прирече уште: „Сега ќе биде што ќе биде - “.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Можеше да биде каков сака, оној, можеше да биде и еден од оние, што крадат, требаше само да ја сврти пушката кон она ѕвере, да ја насочи кон неговите ребра, или нишанејќи во нив, барем да го закачеше во задниот колк, сандакон сега ќе ни беше полн така што ќе да ги викневме нагости дури и сите оние волци надвор, и пак да остане за нас.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Сега ќе одат, мислеше. А имаат две добри пушки, и добро се облечени. Најпосле тоа е сѐ, што му треба на човек тука.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Јас ќе одам дома и сега ќе се обидам да те поминам. Не беше никакво заканување.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Знаеше дека на неговиот гостин му е потребно малку повеќе простор за неговите игри и дека тој сега ќе може и самиот да си го изнајде тоа и не отиде со него.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Сега ќе си заминете и вечер ќе бидете в село.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Сега мислеше и на тоа дека и заради нив, а и заради него, ќе беше подобро да ги испратеше малку подалеку, барем уште малку да им разгазеше, да ги пуштеше сами на почетокот на вистински добро сѐ со вишни стебла обрастената угорница, што синојка толку бргу ја слегоа само затоа што се стуруваа по неа, а сега ќе мораат да ја искачуваат.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Некои држат грутки снег и ти велат: нати, малку сирење, други откопуваат камења и: сега ќе печеме компири, ти велат.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Донеси го сега јајцето, вели Григор Бакалот, и донеси ја урката со јајцето. Сега ќе амкаме, вели.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Сега ќе земеш четири, велам, по две во рака. Петлушка. И жената оди, носи. Јас пијам, се гаснам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Си дојде Ангеле, вели, сега ќе дојде Ангеле, ќе промрмори и пак офка.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Мислиш сега ќе брвне да плаче, да се изнаплаче.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Сега ќе те однесам дома, сотоно. Лежи на прегреан цреп, кркај тикви печени и прави деца.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

На свадбарското лице му играше насмевка. „Стана, а?“ рече. „Сега ќе почекам Сандре да се обеси.“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Пред предизвикувачот да се доближи до навртените запци на скршената вила со која црниот од другото племе го чекал со возбуда, Онисифор Проказник се наведнал и со едно џапање го кренал виновникот на караницата.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И се вратив на полумрачната соба и уште пред да се фрлам на сламарникот над кој гредите на таванот со закана се протегаа, влезе Арсо Арнаутче.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Во град сум гледал жени - издолжени како жерави, чиниш сега ќе влезе во вода и ќе остане со издолжена шија.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Секој ден сум те хранел, секој ден. Тоа и сега ќе го сторам, последен пат, Цезар.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Ти полека газиш, мислиш сега ќе спрета од некоја грмушка шљука или лештарка, а сојката, господ ја родил како шпион, ќе писне - бегајте, човек со пушка се доближува!

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Сега ќе треба ти да го најдеш Илија и да го наговориш... Разбираш?

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Да се пречекори тој раскин кого што луѓето како и да не го забележуваат иако кој знае што воопшто забележуваат тие мрачни луѓе што се качуваат во вагоните на метрото за потоа да се симнат, што покрај превоз бараат тие луѓе што се качуваат пред или по за да пред или потоа се симнат, а што само се поклопува во некоја зона на вагонот каде што сѐ е однапред решено со тоа што никој не може да знае дали ќе излеземе заедно, дали прво ќе се симнам јас или пак оној слабичок човек со ролна хартија, дали онаа баба во зелено ќе продолжи до крај, дали тие деца сега ќе се симнат, ма јасно е дека да бидејќи веќе ги собираат тетратките и лењирите, низ игра и смеење приоѓаат кон вратата додека таму во аголот некоја девојка се стабилизира за да потрае, за уште многу станици да може да седи врз конечно испразнетото седиште, а таа девојка е непредвидлива.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Во неговиот делокруг сега ќе се најдат „корисничката површина” и софтверот.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

- Оние идиоти сега ќе им јават на своите колеги да бараат дама и кавалер во балски тоалети.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

„Ти си чуварот на човечкиот дух. Сега ќе се видиш таков каков што си. Соблечи се.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Сега ќе станам и ќе сварам кафе. Имаме уште еден саат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Сега ќе дадеме еден пример.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Сега ќе почнат да се собираат.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

ЉУБА: Како не! Напротив: јас сега ќе се погрижам за тортата.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

— Не знам, внучко, — вели дедот Карабуклија, — ама петлите се пеани, еднаш или двапати, не ѝ стори дикат. Сега ќе излеза надвор на малата врата и ќе вида.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Окованите патем се плашеа и се радуваа. Одеа колку што им дозволуваа тешките пранги и си мрмореа тивко меѓу себе: – Сега ќе биде што ќе биде – ѝ велеше Јован на Сирма. – Ако те ослободи тебе султанот како жена, за мене да не жалиш.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

И сѐ очите му беа во малата Анѓа. – Ете, да не ни го грабнеа Ѓелета, сега ќе си го пратев со бацка му овчар; да не ни го грабнеа Ѓелета, сега ќе ни помагаше на снопјето врзување, на жниење, на вршење.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Ни ги зеде ферманите и нѐ безоружа – кажа дојдените со тешка тага на срцето и се замислија што да прават без документите. – Дури сега ќе станеме пљачка на силникот, се жалеа сите видни луѓе по Мариово.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Сите вие сега ќе бидете под негова команда и ќе го слушате што ќе ви заповеда.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

А тие сосила сега ќе ги земат. Без цигански романси и хризантеми.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Фронтот како да беше поставен спроти свлетлината на хоризонтот; сега ќе треба да мине доста време додека војниците навикнат на темнината; тогаш ќе почнат да го распознаваат бришаниот простор пред себе и ќе го заборават хоризонтот од загледаност во заплашувачките поединости пред нив.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

- Сега ќе дојдат со тенкови и ќе нѐ покосат како пилци.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Не сум сигурен во врска со светлината што сега ќе ја спомнам, (мене сѐ ми се чини дека ја видов) затоа некој од моите блиски ако потврди дека чудна светлина огреала од лицето на тетка Боса Сотирова во моментот кога сфатила дека син ѝ нејзе ѝ се обраќа од темнината на ноќта, јас сум спремен да прифатам дека несомнено беше така.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Најдо помисли и вака му одговори: - Навистина на мака си, ма си изел што не се јаде и сега ќе тргаш!

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

ТОМЧЕ: И него ќе го отепам! Сега ќе го отепам! (Појдува кон вратата.)

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Инаку, сега ќе викнам заптии, па кога ќе ве подберат...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

ПОЦКО: Ама зошто заптии...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

СПИРО: Пушти го, чорбаџике, токму да го разбуди чорбаџијата!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Ако сме биле кај него не ќе сме морале да заминуваме за Гаково, Лена не ќе пиела нечиста вода од бунар, не ќе се разболела од тифус и сега ќе била жива.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Тие манџи, и това вино, што сте пиле без хесап, тие сега ќе да се учинат да ви горат и мучат.“

„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)

- Аааааааааа, сега ќе те кажам на баба! - викна Томе и со злобен кикот отрча во нивната куќа.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Сега ќе дојде баба, ќе видиш што ќе ти направи!

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Е, ништо, сега ќе се умира, си велам.