сега (прил.) - овде (прил.)

И еве, Божин си замина... Со кого ќе сподели сега овде за својот копнеж по муграта?...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Андон се саштиса. Толку му беше мило и радосно во душата што не би ја пожалил во тој миг и куќата да ја запали, само да ги види однекаде градот со кого седи сега овде.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ми рече: - Замисли сега овде пред сите, да те побарам за жена.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Змијата сега овде не изгледаше реална, во гостилницата „Торба со храна“, каде што таа и Боб јаделе толку многу оброци, и тоа пријатни.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Не го давам Велигден Студот што му ги штипкаше образите по својата ледена горливост беше исто толку постојан како и оној срам поради кој е сега овде.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Пак и мустаќине ги бричел, како сега овде в град, та ела познај го.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Избега и еве го сега овде во оваа осамена колиба ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Откако ќе сретнеа некого кого од поодамна не го виделе луѓето ќе се провикнеа: „Од каде ти сега овде, па згора на тоа уште и жив?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
* Едно е сигурно: човекот роден под Сина Скала постоеше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)