сега (прил.) - навистина (прил.)

Никому и не му паѓало на памет дека јас би можел да бидам тоа, но веќе ништо не може да се стори: јас сум тој.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Отворајќи ги очите (можеби веќе врескаше) виде дека се раздвоиле. Сега навистина вресна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Она што го гледаш во огледалата е лажна слика за тебе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Издржи ја безграничната празнина што зјае од моите очи. Сега навистина си сам.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Публиката збесна од смеа; некој бараше тоа да се повтори на „бис“, но јас одбив; зад завесата, ѝ реков на Луција дека е доволно, но таа инсистираше тоа да се повтори; јас велев „Не“, таа ме молеше, дури клекна на колена пред мене зад сцената и јас одеднаш реков: „Е сега навистина е доста, Луцијо; ти уживаш да ги понижуваш луѓето, но сега е навистина доста!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сега навистина бев Црн брат со диплома.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)