- А сега малку фискултура! - си рече па појде до стреата, ја пронајде таму меѓу гредите широката дрвена лопата за веење на жито и со неа застана пред вратата од колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
До кога ќе си тераш по своето. Сега малку зборуваш, ама длабоко апеш...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Добери се под капавица и ќе чуеш: погоре, погоре, не толку горе, слези малку подолу, не оди лево, е, тука, тука, тука, не, бре, само тука, кај отиде сега со раката, појди малку кон средина, е тука, тука, тука, ај сега малку кон десно, да не те заболе раката, ај добро, почини!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тропањето на портата, сега малку посилно, се повтори.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)