сега (прил.) - тие (зам.)

— Тој е, кој ќе биде друг. Толе со дружината — објасни останатиот селанец, Стојан Мегленецот, и испратија двајца од аскерите да сторат абер во Витолиште на мулазимот и мудурот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За миг аскерите прснаа да бегаат надолу низ папратта, оставајќи го онбашијата, Трајка, Ташка и еден војник да клоцаат и да се валкаат во тињата под чешмичето, да стенкаат со забите, сега тие, како преѓеска Јован.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако сега нашите противници го допуштаат образувањето на помали етнографски целини од поголема, како последица на историска неопходност, и ако тие досега гледале на Македонците како на Бугари, тогаш зошто сега тие не можат и не сакаат да го допуштат образувањето од таа голема етнографска целина што ја викале сите, па и тие, бугарски народ, две помалечки целини – бугарска и македонска?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сега тие не го прават тоа, зашто треба да се викаат Бугари, а името Бугарин кај Грците се става многу долу.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Овие разговори секогаш се криеја од нас децата, а сега тие ни се откриваат од овој покер на животот на постарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мажи се сега тие. Војници. Ја. А и умот од тоа може да ни роди нешто.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сега тие им беа десна рака на мајстор Пајко и на самарџијата Димо, татко ѝ на Калија, кој се свитка како ластегарка откако Калија замина да се закалуѓери во кожленскиот манастир Свети Никола.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сега тие змиулести шарки по патот му беа најдрагото нешто на светот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дури сега тие и двајцата можеа да се посмеат од сето тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беа вистински луѓе, тој можеше сега и да им ги гледа испотените лица на двајцата од нив дојдени во вистинскиот миг, и сега тие го правеа она највистинското, што можеше да се стори, она што би го сторил секој, што би го сторил и тој.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Некако се случи сите луѓе, што доаѓаа тука, да ги сакаат коњите, и секој од нив донесе по една слика со коњи и сега тие висеа на ѕидот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Па и да сакаа, немаа со што, бидејќи оружјето што го имаа се собра со време во тврдината и сега тие беа раат работа долу, по Воденско и Солунско Поле, за да можат да ја пречекаат суровата зима по нивните изгорени и ограбени куќурки.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сега тие не знаеја кога ќе се донесе одлуката и дали тие се вработени или не!?
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Што правиш, Лиде? – ја прашуваат сега тие. - Ручек прави, - одговара надуено Зоки.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Сега тие кози излегуваа како од под земи за да му се придружат на Чанга и на неговото разиграно стадо во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ако во антиката луѓето се жртвувале во името на Дионис, сега тие треба да се жртвуваат за новиот господар, Сталин.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сега тие не само што му викаа јатаче туку и други пакости му правеа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
После ја спраштуваат назад. Сега тие бегаат кон окопите свои.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првин добро ги притиснавме Бугарите, ама сега тие нѐ притискаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Меѓу мртвите ги гледам и децата. Од кај дојдоа сега тие, меѓу војниците?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)