сега (прил.) - мене (зам.)

Сега мене во овој мој посмртен живот можеби ми претстои да гледам токму еден таков филм сниман и премонтиран од сликичките на целиот мој животен живот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Како што сега мене ми е потребно да имам некого околу себе, да најдам некого кому овие свои мисли ќе му ги соопштам, со кого ќе ги разменам и ќе ги проверам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Вие сега мене да ми кажете како направил. Сакате сега, сакате утре. Како сакате.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ма, кој те љуби тебе? Сега мене ми е редот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ама кажи ми ти сега мене, кој ги сотре сите оние пред нас? Само Алах, Исус, или пизмата човечка?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Среќа што се сетив на неа, споменувајќи си на тоа кога бев мал и кога дедо ми Баџак, исто како сега мене Бреза, го терав да ми ја кажува безброј пати за да ја запаметам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
ИВАН: Не прашај. Никогаш, никого не прашај го ова што ме праша сега мене.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ИВАН: Не прашај. Никогаш, никого не прашај го ова што ме праша сега мене. (Го сокрива својот поглед од погледот на Неда.) ...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Некој во сонот зборува, блада: - Ноќта ја испраќам, а денот не го затечувам, кај ми отиде денот и кој ми стои сега на нога, кој ме гази сега мене!.. 187
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)