сега (прил.) - ме (зам.)

ПОКЛОН(ЕНИЕ) - Еден клон се поклонил пред Е.А.По. „И ти ли си ми поклоник?“, прашал По. „Не, јас сум покојник!“, се пошегувал клонираниот тип. „А, сега ме поколеба...“ рекол По.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
А јас молчев Со главата меѓу дланките, Сонувајќи го вулканот Што сега ме облева Со жештина што гори Во табаните, Во слабините, Во слепоочниците.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Сега ме гледаше мене како се мачам, како се печам на нивната жар, и не можеше да издржи да не продолжи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
-Сега ме предизвика, да ти раскажам една поучна приказна: Едно дете побарало од мудрецот да му исполни желба: „Сакам да бидам најсилно.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ми дадоа локална анестезија и сега ме тераат да зборувам, нешто да раскажувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Смрт во споредба со јачината на раскрстот, на гибелта која сега ме совладува.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Не си се препознала, вели Стојна, туку сега ме викаат Велјаница Пармакоска. По мажот ми, Велјана, вели. 220
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првпат во животот ме фаќа страв од тоа да останам сама. Сега ме разбра?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)