сега (прил.) - лежи (гл.)

„Побара вино да те лекува, сега лежи во плевнана и 'рчи. Дојди, ќе си поразговараме.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега лежеше пред нив во сопствениот гроб, во сопствениот ковчег, сам и блажен, со блажена насмевка врз лицето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ненадејниот импулс да го исклучи цревото за полевање, дојде како наредба од Домаќин, која сега лежеше свиткана среде ластарите на краставиците, само на дванаесетина стапки оддалеченост.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Го побара околу себе и го најде. И сега лежеше тука, здола, со трите свои нозе подвиткани под себе и со едната останата назад; лежеше постојано со муцката дигната нагоре, а гладот продолжуваше да му чади погано од неговите очи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ги крена очите кон мене. „Ѓаволот му е ортак на Никола Влашки“, ми довикна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Анестезијата од вчера ја снема и тој сега лежеше на креветот чувствувајќи болка низ целото тело и во душата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)