сега (прил.) - има (гл.)

„Тој човек“, реков јас, „им дал на маказарчани црква, иако сета работа околу црквата не ја финансирал тој, им ставил крст на неа, не еден, можеби два, им обезбедил камбана, учител за црковното училиште, им ископал бунар, а им го поправил и мостот каде што се денес продавниците на Маказар и кој и сега има потреба да биде поправен или да се изгради нов.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ја уредија работата кога и како Толе „ќе никне" на сретсело, кога ќе бидат селаните собрани, а Митре ќе позадоцне со излегувањето: да не го распрашаат селаните и да разберат дека муљазимот си отиде, та и тие да се растурат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Сега имаме поважни работи од жените.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Па си велам: сега имаш мандолина... има време пропуштеното да се надомести.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И еве, сега, кога можев веднаш да се запишам во мандолинскиот оркестар, си ја покажав глупоста: се занимавам со некакви афери со сликички - животинско царство и со некакви лексикони.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сега имам запаление на зглобовите, тука, сега. Но го положивте првиот дел од матурата? Лесно! И вториот дел исто така лесно.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Таа девојка сега има дваесет години, а јас веќе триесет и пет; тоа е сосема пристојна разлика за здрав маж како Земанек, господине судија, разлика која привлекува, и јас не му се лутам; моите гради (простете за ваква индискреција, господин судија) веќе не се она што беа; не се веќе ни моите колкови, ни кожата; Земанек, едноставно, замина затоа што мораше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
МИТРЕ: После ќе направиме од твојот, и него ќе го видиме. Еве сега имам свиткано. (Ката им подава оган со маша да запалат).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Немало ни автомобили. Ни телевизори. Сега имаме сѐ!
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Сега имате напад на мултикултурализмот. Иако мултикултурализмот не е универзален лек за сите наши проблеми, јас го сметам за важен чекор.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во 1973 г., во Гејелоу пејџис биле наведени 118 геј-барови во Сан Франциско; сега ги има 33.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Томас проценува дека „бројот на геј-барови (во поголемите градови) се намалил од врвовите достигнати во 1970-тите...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“454 ‌Заменувањето на геј-баровите со страници за онлајн друштвено вмрежување значи дека сега можеш да си ги бираш геј-луѓето со кои сакаш да се дружиш пред воопшто да се сретнеш со нив и пред да ги запознаеш.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Од 2008 г. до 2011 г., бројот на геј- и на лезбејски барови и клубови во базата на податоци на издавачот на туристички водичи за гејови Дамрон се намалил за 12,5 %, односно од 1610 на 1405.451 Падот бил уште пострмоглав пред 2005 година.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Врвот во Менхетн бил во 1978 година, со 86; денешниот број е 44“.452 Во меѓувреме, „Грајндер почнал со работа во март, 2009 г., а сега има над два милиони корисници, од кои половина се во САД.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сега има бол кафе и локум.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сега има само време за намнисување на изминатото време и време за да не се заборави далечното време. Тука сега има само сега.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На местото на семкарата карши Градежен сега има фонтани, а порано печени костени и сокчиња од сируп со сода секогаш земавме различни за да си делиме.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Во Македонија секогаш имало, па и сега има две словенски народности: Бугари и Срби.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога тој не сакајќи се закашла голтајќи чад наместо воздух, човекот со лузната го погледна речиси зачудено, како да не очекуваше дека е сѐ уште тука.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Веќе не правеше крукчиња, а меѓу нив и околу нив сега имаше само густа магла од чад.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Северниот ветер сега имаше голем помошник во ноќта и во нејзиното заладување; седеше тој сега раскочоперен на заблескотените сртови во далечината, самоуверен и остер во синикавите, разискрени ѕвезди по високата цибрина, но јасно беше дека тоа е само еден привид.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Па сега имаше и свое дуќанче: препродаваше делкани работи. Од едни купи, на други продај.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А на Мечкојад не ќе му е нужно веќе ножето. Сега има берданка и барут.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пошле. И Трипун Караѓоз пошол со нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се уривале еден со друг, никогаш позли, со груби гласишта слеани во една невозможна, збревтава и скоро бесмислена реченица: За душа на Јане Крстин, в око, рамно в око со тој нож.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Еби го со колот в грклан, И за побратимот Пеце, Убиваше, сега умира и моча под себе, Убавина, ова е убавина, Му го фатив јазикот, помогнете ми да му го извлечам од уста, - но дел од оние што не можеле да се допрат до глекавиот куп месо и крвиште јуреле кон белецот и го заплиснале со секири и го боделе со колови, и тој белец, со богата грива но веќе со неколку црвени риги преку кожата, 'рзнувал и се пропнувал пред безмилоста сѐ додека не ги оставил уздите на жилавата гранка, да ѝ се извлече крвав на одмаздата и да ги остави луѓето со запенети муцки, и тие со една и само своја реченица: Имавме секири, ножеви, колови, сега имаме пушка и јатаган и уште двајца мртовци, Коњот не требеше, животинка е, И коњите не им се поарни, носам јас на грбов стари удари на копита, А мене денес копито ме поткачи по коленово, Можело и погоре, имаш пет деца, Молкни, секирава моја уште е жедна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега имам чувство дека тука ми стои некакво перце. Толку си лесна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- „Сега имате можност да плачете колку што сакате“ - ѝ рече докторот со глас што заспиваше. -„Солзите се најдобар лек.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
По еден долг час, отворајќи се докрај пред него, го замоли да ѝ дозволи да му се јави на сопругот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кризата заврши. Сега имам сила за двајцата.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Е, дури сега никој нема да те сопре. Сега имаш сила како Херкулес. Неуништива. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега имаш друго, поубаво кое во идната сегашност, исто така ќе го немаш. Затоа тогаш ќе го посакуваш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дење и ноќе телекраните ти ги напаѓаа ушите со статистики што докажуваа дека луѓето сега имаат повеќе храна, повеќе облека, подобри куќи, подобра рекреација - дека живеат подолго, работат покусо, дека се покрупни, поздрави, посилни, посреќни, поинтелегентни, подобро образовани, отколку луѓето од пред педесет години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој се помрдна малку настрана, така што Винстон сега имаше подобар поглед на она што беше на масата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одвај дочека Марија да заврши со зборувањето, и отсечно ѝ рече: - Претседателот сега има состанок, а веднаш потоа ќе замине на пат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Почина среќен. Сега има кој да биде столб на семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
„Сега имам право и јас нешто да барам од тебе. Земи го мантилот. Надвор е есен.“ ...
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
ГОРЕ: Стално пее вака или сега има трема?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Не е во состојба, кутриот, ни да ги допре а камоли да ги сфати задскриените намери и невидливо бојадисаните постапки на насмевнатата секретарка која без да ползи туку само со неколку одмерени скокови се најде на она место од каде сега има целосен увид во сите позначајни случувања во установава.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Сега имаш доволно докази за живот - спомени кои ја потхрануваат имагинацијата небаре е суета - долго ликување на заборавот, невидима јама. И, се разбира, парадокс: ќе биде она што најмалку си го посакувала во склад со законот на убедлива веројатност.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И сега има две тела на небо, Христос и пресвјатаја Богородица. Тие се на сите христиани урнек.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
- А сега има секакви работи. Дезодоранси, парфеми. Можеш да си ставаш за да не мирисаш.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Мамо, дали смрдам? - праша. - Не, - мајката не се мрдна од пред шпоретот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Пензионерите раскажуваа како одвај ја преживеале битката на Марица и сега имаат проблеми со простатата.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Вие и сега имате очи, уши и нос, но не ги употребувате. Ви служат како украс.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Сега има пари за подобри лекари. Сега има пари за сѐ.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Овој се вцрви, но сега имаше сили да признае.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сега имав време и прилика да видам колку, всушност, мојот мил град беше запустен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Немало ни автомобили. Ни телевизори. Сега имаме сѐ!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)