Јас сега верувам, проклет да бидам, во секое човечко срце мора да има понекоја топла капка пролетен дожд колку и да е тоа тврдо, обвиено со мраз.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Сега верувате дека другарите со право му го дадоа името Цивко.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)