само (прил.) - несреќа (имн.)

(...) Дали тој живее во истата збрканост и страв во која живееме и ние.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сѐ си мислам дека среќата не може да се обновува. Може само несреќата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кој би можел да биде во оваа глува доба, кога само несреќата бара конак во пустите села?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кој би можел да биде во оваа глува доба, кога само несреќата бара конак во пустите села?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Борејќи се со перцата и тушот, никако не успевајќи да направам нешто што чини, полека станував хистеричен.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Воздухот мора да влегува како што излегува - без тага, само несреќа“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)