Дуковски, успешниот млад драмски писател, се одвиваше писмено и се развлече низ речиси три месеци.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Можеби токму тука, во неговиот придонес, заедно со други мислители во дваесеттиот век, кон подривањето на картезијанската перспектива - наредните генерации ќе го препознаат најголемиот придонес на Витгенштајн. превод и подготовка: Жарко Трајааноски 68 Margina #15-16 [1995] | okno.mk Nick White ЛОКАЛНА СЦЕНА [ Интервјуто со Д.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Очајував за прекрасна врска и такви некои бајки за кои сонува секоја девојка на дваесет и речиси три полни години.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Имав седумнаесет години, Луција исто така; одев со неа во трети клас и зад себе имав речиси три години безуспешно додворување; седеше токму пред мене.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
По речиси три години подготовки и перипетии, гемиџиите биле готови за акција.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Погледи на разделба (Parting Glances) за тогашниот геј-живот во Њујорк – еден од оние нискобуџетни, независни квир-филмови кои на новинарите од ТОНИ веројатно би им биле „невпечатливи“, а за кои јас, ете, имам високо мислење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А тоа да ви беше уште пред речиси три децении; слаткиот реганист клубџија, да преживееше, сега ќе ја имаше заминато педесеттата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тогаш, излегува дека меѓу нечувствувањето никаква потреба да му се припаѓа на нешто и чувствувањето неодолив порив да влезеш низ примамливион влез на маалскион пијано-бар не зјае никаква непремостлива генерациска провалија, туку само тенок меѓуграничен појас што не е поголем од деценија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во таа сцена, слаткиот геј-дваесет и нештогодишен дечко, клубољубецот со патриотски чувства, со романтични копнежи и со републикански ставови му се фали со својата нормалност на еден триесет и нештогодишен панкер кој има сида, за најпосле, носталгично, вака да си го моли постариот познајник: „Покажи ми го Вилиџ“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеби ќе го најде за миг во катедралната црква Света Софија, по речиси три децении од првото доаѓање на бреговите на Езерото, ќе трага по клучот на бравата на слободата, ќе ја најде отворена вратата на катедралната црква Света Софија, во храмот таа ноќ престорен во поетски храм на добрината и толерантноста на поворката избрани поети од светот на Езерото, татковина на животот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Никогаш нашиот егзил нема да биде залуден, пееше Дарвиш, по својот полвековен егзил, за вечното враќање дома на Палестинците.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Негде при крајот на зимата или во рана пролет, после еден убав дожд што ситнеше речиси три дена и три ноќи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Облаците не беа кренати од Плачковица, а Брегалница уште беше надојдена и матна.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Речиси три недели през летото на четириесетитретата закрепнував во плевната на Чардаклија.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
До спомнатава вечер протекле речиси три месеци во бдеење над судбината на мисионерката чие што грабнување возбудило многу Дворови и многу Царства ширум Европа.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Четирипати го враќаше без да го отвори и без никаков коментар.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Со циркуското камионче влезе во дворот на болницата и таму изведе чудесна претстава која траеше речиси три часа, во која затвореничките уживаа од терасата, со безобразни дофрлања и претерани овации.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)