Наместо консензус, Муф се залага за радикално демократскиот модел на „агонистички плурализам“, каде што сите антагонизми може да се изразат, а улогата на односите на моќ во општеството е препознаена, заедно со секогаш присутната можност за антагонизам. 3.2.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Иако треба да постои консензус во врска со институциите кои се конститутивни за демократијата и во врска со вредностите кои што ја претставуваат основата за каква било форма на политичко здружување, „секогаш ќе има несогласување околу значењето на тие вредности и начинот на кој тие треба да се спроведуваат“114.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)