притоа (прил.) - заборави (гл.)

Господи, сине, ние можеме само да се надеваме дека ќе му појде на човекот од рака да го искачи некогаш на тронот она, поубавото, она што секој ден го повторуваат вашите големци.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Премиерот, пак, веруваше дека некој нешто му должи затоа што тој дал, но притоа заборави дека тогаш кога му барале, самиот за возврат не побарал ништо.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Имаш право кога велиш дека еден таков поправеден свет им се укажувал пред очите на оние што биле спремни да ѝ се спротивстават дури и на смртта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А кога веќе е создаден тој синџир на проклетствата човекот се решил најпосле да го осуди злото, и тоа јавно, но притоа заборавил, дека синџирот е негово дело, а тоа значи дека и вината е негова.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)