престорено (прил.) - во (предл.)

Чашките, небото, птиците и шетачите, гласовите што ги слушам, крстот на свештеникот спроти мене, песната што се слуша од далеку - сѐ е престорено во сино.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Пишуваше драма – еден дел од животот на Сандино – во која американскиот стипендист пука во Американците со пушка на прадедо му, прочуениот ловец на бизони, мајката го губи едното дете, близначе, а другото, престорено во бувче, ноќе ги колве очите на окупаторските војници, убавицата води љубов не само со целото село, туку и со сеништата, вампири, духови на претците – сѐ тоа набиено на шеесетина страници.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)