премногу (прил.) - знае (гл.)

Знам дека сѐ е лага и како казна ме параше вистината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Знам само дека ме научија да мразам, премногу знаев и премногу страдав.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се прашувам и ден-денес.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
алфред хичкок (втор дел) Распространето е мислењето на критиката дека Хичкоковото „зрело доба” му припаѓа на англискиот период, дека почна со Човекот што премногу знаеше (1934), а заврши со Госпоѓата што исчезнува (1938) - значи, пред самото негово заминување во Америка.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но истовремено заклучи: Овој премногу знае за да не биде помирен со ударите на судбината.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Зашто знаев, премногу знаев.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кој не знае божја казна го чека А кој премногу знае ќе пати дури три века) Ако спремен ти си да признаеш вина штом гревови те стигнаа од кармата
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Сега лежел на десетина чекори од нив, без свој човек над глава, вдовец но со три снаи и десетина внучиња, сам, под дрипава гуња, мудро насмевнат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Еден шепотел дека сиромавиот премногу знаел за животот, него го учел од свети книги некој калуѓер, друг рекол дека ќе му ја земе на покојникот амајлијата од под гуша - земја од три рида в крпче, таа земја чува од болештини, трет со горчлив подбив прашал дали амајлијата го сочува старецот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Претпоставувам дека веќе имавте контакти со Холивуд, можеби дури и понуди по првиот успех во Америка со „Човекот што премногу знаеше”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но овој факт не треба да нè заслепува; тие и премногу знаат за смртта, толкупати поминале под нејзината сенка, а притоа платени се да постапуваат во името на животот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)