За првпат тој ден се расплакав и не бев сигурен дали плачам заради дедо ми или заради Синга кој сега се чувствува осамен и напуштен.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Првпат тој е наспан и се чуди за тоа што никој не вика, не наредува, нема истрели, туку само шум на планинска река...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Првпат тој ден во неговите очи видов светла капка, проклет да бидам, тој плачеше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Ја сфаќам сега, - реков, и за првпат тој необичен град на мртвите што се простираше пред моите очи, така застанат на ритчето крај гробот на дедо и баба, престана да ме вознемирува и растажува.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Трајче се зачуди. За првпат тој виде толку партизани.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)