Со клинец неговата треперлива рака ја ископа на ѕидот над одарот, каде што лежеше, реченицата што почесто му светнуваше во мозокот: Тука згасна Арсо во лето илјада деветстотинии и трето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Одењето дома сѐ почесто му претставуваше товар.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Марија почесто му доаѓаше да му носи сокови и овошје за јадење, но штом ќе му ги оставеше на наткасната, тој ги брецнуваше со раката и ги фрлаше да не ја види ни неа, ни понадата.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
А од таа дефиниција, се чини, денес сме подалеку од било кога. извор: Ривал бр.2-3-4,1992г. подготовка и превод: Игор Ангелков Margina #19-20 [1995] | okno.mk 131 Емил Сиоран, 1911-1995 132 Margina #19-20 [1995] | okno.mk Кога станува збор за Сиоран, секогаш се земаат двата фасцинантни лика, двете комплементарни личности на овој голем писател: романскиот Чоран, роден на 8. април 1911. во трансилваниското село Рашинари, кај Сибиу, авторот на шест книги на мајчиниот јазик; и францускиот Сиоран, светиот монструм, кому, при крајот на животот, како што велат, самиот Господ сé почесто му ја барал автобиографијата на увид.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)