Немала деца, и потполно ѝ се посветила на внуката, ја научила да говори англиски и француски, ѝ дала да чита и популарни романи, но и дела од Олимп де Гуж и Мери Волстонкрафт, малку предвреме за да ги разбере во потполност, но сосема навреме за да се определи да се бори за правата на жените.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Пет години тие двете живееле заедно, а потоа, кога тетката починала, Клара морала да се врати кај родителите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На Рада новото друштво потполно ѝ одговараше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)